با عکسهایم نشان دادم بزودی در ایران انقلاب میشود | گفتگو با عکاس فرانسوی میشل ستبون
سال 1357 به دلیل وقوع انقلاب اسلامی نه تنها برای ایران سال مهمی بود بلکه این اتفاق مهم کل دنیا را نیز تحت تاثیر قرار داد. سال 57 سالی بود که سرنوشت یک ملت را عوض کرد اما کسی نمیدانست این انقلاب شاید سرنوشت جوانی فرانسوی را هم عوض کند و او را از یک عکاس خوب ولی ناشناس به عکاسی حرفهای و سرشناس تبدیل کند.انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 اتفاق افتاد ولی این عکاس فرانسوی از یک سال قبل در ایران بود. از بسیاری از حوادث قبل از سال 57 هم عکاسی و به آژانس عکسی که برای آن کار میکرد یعنی “سیپا” ارسال کرد. این جوان آنقدر در کار خود اساس عدالت و درستی را پیش گرفت که به عکاس معتمد امام خمینی (ره) و اطرافیانشان در آن روزهای بحرانی تبدیل شد.
میشل ستبون، عکاس مطرح فرانسوی است که اولین عکس امام خمینی(ره) را در نوفل لوشاتو گرفته است. وی سال 1357 براي ثبت انقلاب اسلامی در قاب عکس به ايران آمد. ستبون عكاس مستند اجتماعي فرانسوي است كه عكاسي را به طور تجربي آموخته است. او به ايران آمد تا نفيسترين عكسهاي انقلاب ايران به نام او ثبت شود. عكسهايي كه شايد كاملترين منبع عكسهاي مستند تاريخ انقلاب ايران به شمار رود.چند سالی در ایران فکر میکردند او فوت کرده است ولی زمان برگزاری سومین جشنواره هنرهای تجسمی فجر که قرار شد آثارش در بخش جنبی روی دیوار موزه هنرهای معاصر برود فهمیدند که او نه تنها زنده است بلکه عکاسی هم میکند. جایزه جهانی بیداری در سال 1391 این فرصت را به جامعه هنری ایران داد که با این عکاس از نزدیک آشنا شود. ستبون به ایران آمد و داوری آن جایزه را برعهده گرفت.
و اما این روزها او بار دیگر به ایران آمده تا در جشنواره عکس رژان داور این رویداد هنری باشد.میشل ستبون را دعوت کردیم تا در مورد عکاسی در دوران انقلاب ایران و در مورد آنچه که در سال 57 و 58 بر او گذشته صحبت کنیم. آنچه که در ذیل میآید مشروح گفتگو با این عکاس مطرح فرانسوی است:
* ستبون را در ایران با عکسهای سال 57 میشناسند ولی در آن دوره شما عکاس آنچنان مطرح و حرفهای نبودید. چه شد که به ایران آمدید و از جریانات انقلاب عکس گرفتید؟
- من زمانی که به ایران آمدم مدرک معماری داشتم و در آن زمان هم به صورت کاملا تخصصی کار عکاسی خبری را انجام میدادم. از دیدگاه من حرفهای بودن تعریف خاصی دارد. حرفهای بودن به این معنی است که یک نفر از یک کار و شغل چه هنری و چه هرکار دیگری به صورت کامل ارتزاق کند. برای همین هم هست که از مردم ایران و انقلاب اسلامی شما تشکر میکنم که باعث شدند من به عنوان یک عکاس حرفهای ادامه کار بدهم.