اویس قرنی، ملقب به سیدالتابعین و از حواریون امام علی (ع) در چنین روزی از سال ۳۷ هجری قمری در جنگ صفین به شهادت رسید.
اویس بن عامر قرنی، از پارسایان نامدار صدر اسلام، ملقب به «سیدالتابعین» و از اصحاب و حواریون حضرت علی (ع) بود. وی در قرن، از نواحی یمن دیده به جهان گشود و زمانی که خبر رسالت پیامبر اکرم (ص) به او رسید، ایمان آورد. اویس به‏ دلیل پرستاری از مادر پیر و ناتوانش، موفق به زیارت ظاهری پیامبر اسلام (ص) نشد، ولی پیامبر (ص) او را «نفس‏ الرحمان» نامید و فرمود: «من از سوی یمن، بوی خدا می‌شنوم.» او سرانجام در جنگ صفین، به یاری حضرت علی (ع) شتافت و به درجه والای شهادت نائل آمد.
• مادر اویس، پیرزنی ناتوان، بیمار و نابینا بود. اویس به حکم فطرت و هم‏چنین فرمایش پیامبر (ص) به نیکی و مهربانی با والدین، مراقب مادر بود. هنگامی که شوق دیدار پیامبر نور و رحمت، سرتاسر وجودش را فراگرفته بود، بر خویش واجب دانست با اجازه مادر، برای دیدار پیامبر (ص) به مدینه سفر کند. مادر که کسی جز اویس نداشت و نیازمند پرستاری بود، گفت: اگر پیامبر در مدینه نبود، توقف نکن و زود بازگرد. اویس با شور و شوق دیدار پیامبر (ص) به مدینه سفر کرد. وقتی به مدینه رسید، باخبر شد که پیامبر (ص) به سفر رفته است. او که می‌دانست پیامبر (ص) راضی نیست برای دیدارش به مادری بی‌احترامی شود، آخرین نگاه را به خانه گلین پیامبر (ص) دوخت و با سختی از شهر ایشان خارج شد. هنگامی که پیامبر (ص) به مدینه بازگشت، به او عرض کردند: شترچرانی از یمن به ‏نام اویس به اینجا آمد و به شما سلام رسانید و بازگشت. پیامبر فرمودند : «آری، این نور اویس است که در خانه ما هدیه گذاشته و خود رفته است»

اویس قرنی، مانند گنج گران‏بهایی که در اعماق زمین قرار گیرد، در محیط زندگی خود ناشناخته بود، ولی از آنجا که هر گنجی روزی کشف می‌شود، اویس نیز توسط پیامبر اکرم (ص) به همه مسلمانان معرفی شد. بار‌ها پیامبر (ص) به دیدار اویس اظهار اشتیاق می‌کرد. گفتند: یا رسول ‏الله، اویس قرنی کیست که این‏گونه از او یاد می‏کنی؟! پیامبر(ص) پاسخ دادند: «او با وجود عظمت و شخصیتی که دارد، در نظر شما فردی عادی است. اگر از میان شما غایب گردد، هرگز سراغ او را نمی‌گیرید و اگر در انجمن شما حاضر شود، به او اهمیت نمی‌دهید. او در پیشگاه الهی مقامی بزرگ دارد، به‏ طوری‏که در روز رستاخیز، در سایه شفاعت او، دو قبیله به بهشت می‌روند. او مرا نمی‌بیند ولی به آئین من ایمان می‌آورد و سرانجام در رکاب علی در جنگ صفین کشته می‌شود.»