یه نفر اومده بود مسجد و سراغ دوستان شهید ابراهیم هــــادی رو می گرفت. بهش گفتم : کار شما چیه؟! بگین شاید بتونم کمکتون کنم.
گفت: هیچی! می خواهم بدونم این شهید ابراهیم هادی کی بوده؟ قبرش کجاست؟ مونده بودم چی بهش بگم. بعد از چند لحظه سکوت گفتم: شهید ابراهیم هادیمفقود الاثره ، قبر نداره ، چرا سراغشو می گیرید؟
با یه حزن خاص قضیه رو برام تعریف کرد: « کنار خونه ی ما تصویر یه شهید نصب کردند که مال شهید ابراهیم هادیست، من دختر کوچیکی دارم که هر روز صبح از جلوی این تصویر رد میشه و میره مدرسه، یه روز بهم گفت: بابا این آقا کیه؟ گفتم: اینا رفتند با دشمنان جنگیدن و نذاشتن دشمن به ما حمله کنه و شهید شدند. از زمانی که این مطلب رو به دخترم گفتم هر وقت از جلوی عکس رد میشه بهش سلام می کنه. چند شب پیش این شهیداومده به خــــــواب دخترم
بهش گفته: « من ابراهیم هادی ام ، صاحب همون عکس که بهش سلام می کنی، بهش گفته: دختر خانوم ! تو هر وقت به من سلام می کنی من جوابت رو میدم. چون با این سن کم ، اینقدر خوب حجابت رو رعایت می کنی دعات هم می کنم.» بعد از اون خواب دخترم مدام می پرسه: این شهید ابراهیم هادی کیه؟ قبرش کجاست؟ »
… بغض گلوم رو گرفته بود، حرفی برا گفتن نداشتم، فقط گفتم: به دخترت بگو اگه می خواهی شهید هادی همیشه هوات رو داشته باشه ، مواظب نماز و حجابت باش…
منبع کتاب سلام بر ابراهیم صفحه220 سلام بر ابراهیم

نام کتاب:سلام بر ابراهيم
نويسنده:گروه فرهنگي شهيد ابراهيم هادي
انتشارات: پيام آزادي
قسمتي از کتاب:
محور همه فعاليت هايش نماز بود . ابراهيم در سخت ترين شرايط نمازش را اول وقت مي خواند.بيشتر هم به جماعت و در مسجد.بهترين مثال آن، نماز جماعت در گود زورخانه بود.وقتي کار ورزش به اذان ميرسيد،ورزش را قطع مي کرد نماز جماعت را….