آیاتی که سر امام حسین " علیه السلام " بر روی نیزه تلاوت کرد.
10) در مسیر کربلا هنگامی که خبر شهادت نامه رسان خود «قیس بن مسهر صیداوی» را شنید، گریه کرد و این آیه را تلاوت فرمود:
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا. ( آیه 23 سوره احزاب)
«از ایشان کسانی هستند که برعهد خویش (تا پایان حیات) به سر برده اند و کسانی هستند که (شهادت را) انتظار می کشند و هیچ گونه تغییر و تبدیلی در کار نیاورده اند».
11) همین که فرماندار کوفه (ابن زیاد) نامه رسمی برای حُر فرستاد که راه را بر حسین (علیه السلام) ببندد و او نامه را به امام عرضه داشت امام این آیه را تلاوت فرمود:
و جعلناهم ائمّة یدعون الى النار وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنصَرُونَ (آیه 41 سوره قصص)
«و آنان را پیشوایانی خواندیم که به سوی آتش دوزخ دعوت می کنند و روز قیامت یاری نمی یابند».
12) امام حسین (علیه السلام) در کربلا درباره لشکر یزید برای دختر خود سکینه این آیه را تلاوت فرمود:
اِستَحوَذ علیهم الشیطان فاَنساهم ذکر اللّه. (آیه 19 سوره مجادله )
«شیطان بر آنان دست یافت، سپس یاد خدا را از خاطر آنان برد».