قال رسول اللّه ” صلی الله علیه و آله ” :

ألا اُخبِرُكم بِشِرارِ رِجالِكُم ؟ قُلنا : بَلى يا رسولَ اللّه ِ ، قالَ : إنَّ مِن شِرارِ رِجالِكُمُ البَهّاتُ الجَرِيءُ الفَحّاشُ ، الآكِلُ وَحدَهُ ، و المانِعُ رِفدَهُ ، و الضّارِبُ عَبدَهُ ، و المُلجِئُ عِيالَهُ إلى غَيرِهِ ( ميزان الحكمة، ج 5، ص501)
آيا شما را از بدترين مردانتان خبر ندهم ؟ عرض كرديم : چرا اى رسول خدا .فـرمـود : بدترين مردان شما كسانى هستند كه به مردم پيوسته تهمت مى زنند ، گستاخند ، بد زبانند ، تنها خورند ، دست دهنده ندارند ، خدمتکار خود را مى زنند و كارى مى كند كه عائله اش (براى تامين مخارج خود) به ديگرى پناه برند.

آغاز تهاجم نظامي امريكا به مردم مظلوم و بي پناه افغانستان به بهانه واهي مبارزه با تروريسم(2001م)

درگذشت فقيه پارسا آيت الله سيدمرتضي مرعشي نجفي(1416ق)

آغاز تهاجم نظامي امريكا به مردم مظلوم و بي پناه افغانستان به بهانه واهي مبارزه با تروريسم(م2001)

۸۶ سال پیش وهابیت کوردل به بهانه‌های واهی، قبه و بارگاه ائمه اطهار(ع) در قبرستان بقیع را تخریب کرد؛ بارگاهی هشت ضلعی که حدود هشت قرن قدمت داشت و مزار امام حسن، امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم‌السلام را در خود جای داده بود.
به گزارش مشرق به نقل از فارس، «بقیع» نام قبرستانی بسیار بزرگ و تقریباً مسطح است که مساحت آن بیشتر از مساحت مسجد‌النبی(ص) بوده و تاریخ ساخت آن به دوران قبل از اسلام و زمان جاهلیت بر می‌گردد.

قبرستان بقیع در گذشته به این شکل نبوده و بر اساس کتب تاریخی، بیشتر قبور دارای بارگاه و ضریح بوده‌اند تا اینکه در هشتم شوال 1344 هجری قمری (1926 میلادی)، وهابی‌های کوردل سعودی به دلایل واهی تمامی گنبدها و قبه‌های موجود را تخریب کردند. قبرستان بقیع، مدفن چهار امام شیعه امام حسن مجتبی(ع)، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، «فاطمه بنت اسد» مادر امام علی(ع)، همسران پیامبر(ص) ام‌سلمه، ماریه و …، «ام‌البنین» مادر حضرت عباس(ع)، عقیل بن ابیطالب، «عبدالله بن جعفر» همسر حضرت زینب، و بسیاری از صحابه پیامبر نظیر عثمان بن مظعون (این شخص با عثمان بن عفان، خلیفه سوم تفاوت دارد)، ابوسعید خدری، همچنین عقیل بن ابیطالب، «عبدالله بن جعفر» همسر حضرت زینب، مقداد بن اسود، عباس ‌بن عبدالمطلب، اسماعیل فرزند امام صادق(ع)، عاتکه و صفیه عمه‌های پیامبر(ص)، جابر بن عبدالله انصاری، شهدای واقعه حره، حسان بن ثابت و … است.

در ادامه نحوه قرار گرفتن قبور چهار امام معصوم(ع) که در این قبرستان مدفون هستند، دیده می‌شود:

امام صادق ” علیه السلام ” فرمود: حضرت زين العابدين شتري داشت که بر اساس بعضي از روايات بيست و دو بار با او به حج رفته بود، اما در تمامي اين مدت حتي يک ضربه تازيانه هم به او نزده بود.امام در شب شهادت خود سفارش کرد به اين شتر رسيدگي شود.
وقتي امام به شهادت رسيد، شتر يکسره به سوي قبر مطهر امام ” علیه السلام ” رفت، در حالي که هرگز قبر امام را نديده بود. خود را به روي قبر انداخت و گردن خود را بر آن مي زد و اشک از چشم هايش جاري شده بود.
خبر به حضرت امام باقر” علیه السلام “  رسيد.
امام کنار قبر پدر رفت و به شتر گفت:« آرام باش. بلند شو. خدا تو را مبارک گرداند.»
شتر بلند شد و برگشت ولي پس از اندکي باز به قبر برگشت و کارهاي قبل را تکرار کرد.
امام باقر ” علیه السلام ” باز آمد و او را آرام کرد ولي بار سوم فرمود:« او را رها کنيد! او مي‌داند که از دنيا خواهد رفت.»
سه روز نگذشت که شتر از دنيا رفت.

منبع :

بحارالانوار، ‌ج 46، ص147 و 148، حديث 2 و 3 و 4 به نقل از بصائر الدرجات و اختصاص و اصول کافي ج 1، ص 467، حديث 2 و 3 و4
سايت تخصصي امام سجاد

سید محمدحسین بهجت تبریزی، فرزند آقا سید اسماعیل موسوی معروف به حاج میر آقا خشکنابی در سال 1286 شمسی در بازارچه میرزا نصرالله تبریزی واقع در چای‌کنار به دنیا آمد

پـدرش حاجی میرآقا خشکنابی، از سادات خشکناب و از وکـلای دادگستری تبریز و مردی فاضل و خوش محاوره و از خوشنویسان دوره خود و با ایمان و کریم الطبع بوده که در سال 1313مرحوم و در قـم به خاک سپرده شده است.

ایام کودکی شهریار با جنبش آزادی خواهان مشروطه به رهبری ستارخان و باقرخان همراه بود. وی در کودکی با قرآن و دیوان حافظ آشنا شد و پس از تحصیلات مقدماتی حوزوی به تهران رفت و وارد مدرسه دارالفنون گردید.

شهریار سپس وارد مدرسه طب شد، ولی در پی حادثه‌ای پس از 5 سال تحصیل، بدون اخذ مدرک دکترا، تهران و دانشکده را ترک کرد و در خراسان وارد خدمت دولتی گردید.وی  در نیشابور به دیدار کمال الملک، نقاش مشهور رفت و شعری درباره وی سرود و از آن پس مدتی در تهران سکونت کرد و از سال 1319 در تبریز اقامت گزید.

از دوستان شهریار در این دوره می‌تـوان مرحوم شهیار، مرحوم صبا، نـیما، فیروزکوهی، تفضلی، سایه و چند نفر دیگر را نام بـرد.

وی غزل‌های دلنشین بسیاری سروده که زیباترین آنها غزلی است با مطلع «آمدى جانم به قربانت ولى حالا چرا».همچنین از شعرهای جاودان او،‌ شعر زیبایش در وصف مولای متقیان حضرت علی (ع) است با مطلع «علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را».

منظومه «حیدر بابا» از زیباترین اشعار شهریار است. حیدربابا در واقع نام کوهى است در زادگاه او.

تـلخ ترین خاطره‌ زندگی شهریار، به قلم خودش، مرگ مادرش بود که در منظومه «وای ماردم» به خوبی نمایان شده است.

شهریار در روزهای آخر عمر به دلیل بیماری در بیمارستان مهر تهران بستری شد و در سال 1367 درگذشت و در مقبرةالشعرای تبریز دفن شد.