در جلسه ای یک از شعرای معاصر را تکلیف کردند تا شعری بخواند.شاعر نیز به رسم معمول شعرا تاملی کرد و گفت : نمی دانم چه بخوانم که تا به حال آن را نخوانده باشم.ظریفی گفت:"نمازت را بخوان”
مطلع
آشنایی می گفت :عشق یعنی سوختن و عاشق یعنی سوخته،فنا شده،شیدا…و مگر نماز خوبان جز جلوه ای از فنای در محبوب است؟!پس ما نیز چون مولایمان حسین(ع) نماز را معشوق دلهایمان قرار می دهیم.
امام حسین (ع):من به نماز عشق می ورزم.
*** آیت الله قاضی(رحمةالله علیه)"دو سه روز است در این فکرم که اگر در بهشت نگذارند ما نماز بخوانیم چه کنیم؟!
*** رسول اکرم(صلی الله علیه و آله):هرگاه کار بر پیامبران الهی سخت می شد و بیمناک و اندوهگین می شدند به نماز پناه می بردند.
*** امام حسین(علیه السلام):اگر آدمی یک اربعین به ریاضت بپردازد ،اما یک نماز صبح از او قضا شود ،نتیجه آن اربعین ،هبائ منثورا خواهد بود.